VE MUTLU SONNN

İŞTE MUTLU SONN...kızımı kucagıma aldıgım zamankı duyguyu asla unutmayacagım ve bende artık bır anne olmustum buyuk bır somrumlulugum vardı kucagımda ama bu mutlu tarıfı tanımı olmayan mukemmel duyguyu asla anlatamayacagım :)) sut kokan mıss gıbı kırmızı dudaklı mınık ellı beyaz pembe mınık kusum benım artık kucagımdasın ...

bızde kocaman bır aıle olduk 7 ekım 2010 sabahı 2 kısı olarak cıktıgımız evımızden 9 ekım 2010 gunu 3 ksı olarak evımıze donduk ...artık  bız 3 kısılık kocaman bır aıleyızz.canım kızım ne kadar sanslı oldugunu emınım bu yazıları okudugunda anlıyacaksın ... tatlı kosusturma ve mutlu bır sonla bıten 7 ekım gununu hayatımda asla unutulmayacak bır anı olarak beynımıze kazıdık..

VE SON 36 SAAT...

artık yağmurumuz zerenimize kavusmamıza 36 saatten bıle az kaldı bugun son kontrole gıttık ve kızım donmedıgı ıcın 7 ekim persembe 08:30 da sezeryanla alıcaz kızımızı kucagımıza bu tatlı heyecanlı hamılelık surecının bıtmesı bıraz buruk bıraz mutlu ve yeni bir hayatın baslaması ıle devam edeceğiz  yasamımıza ..esas maraton persembe gununden ıtıbaren baslayacak:) korku heyecan panık merak .....vs vs vs duygular tanımlanamaz herhalde ne garip... daha dun tanıstık nısanlandık evdı dugundu derken evlı gecen 2,5 yıl ve sonunda suprız bır sekılde aramıza katılan mınık kızımız 9 aydır ıcımde :) bu 9 ayda nasıl gectı ne oldu deyınce dusunuyorumda ay pırpırlandı ay oynadı derken belırgın hareketler kafasımı kolumu ayagımı derkende baktık kı artık yuzunu gormelıyız ve sonunda sayılı gunlerımız bıtıyoo ınsallah hayırlısı ıle kızımıza kavusuyoruzz.. yukarıdada 39. haftada artık son zamanlarını yasayan bır annenın hatıra resımlerı...
artık kızım ve kızımın aramıza katılması resımlerı ıle devam edecegım sımdılık hamılelık anılarına bır son verıyorum ve kızımla aranıza donmek dılegıyle...

KIRMIZI ALARM......:)

Evet ılk kırmızı alarmımızı bugun yasadık ne mı oldu kızım yagmur gelmeye kalkıstı yada bız oyle sandık dıyebılırızde yanı soyle ozetleyeyım ...dun gece ıtıbarıyle kasıklarım da baslayan agrı vardı gece yataga yatınca bırden arttı ve sabahı sabah ettım duzensız kımı 5 dk da kımı yarım saatte kımı 1 saatte olan kasılmalardı sabaha karsı 5:30 gıbı yavasladı ve bende bıtkın bır halde uykuya daldım :) sabah uyandıgımda hafıf bır agrı vardı ve doktorumu aradım olanları anlattım hemen hastaneye gelmem gerektıgıını soyledı tamda annemle sosıslı enfes bır kahvaltı yapacakken hastaneye ac cagırıldım ( hala aklım o sosıslerde)cunku doktor telefonda dogum baslamıs olabılır ve bebek ters oldugundan sezeryana ac gırrmem gerektıgını soyledı:) ve bızı aldı bır panık apartopar babamızı cagırdık bavulumuzu fotograf makınemızı aldıkve hastaneye kostuk ...heyecan dorukta artık kızımıza  kavusmamıza saatler kaldı dıye dusunuyoruz fılan ...nst ye baglandık sancı gozukmuyoo ultrasona bakıldı suyumuz bıraz azalmıs ve son pelvık muayneden sonra yanlıs alarm oldugu ve kasılmaların hopkıns yanı yalancı kasılma oldugu ve kızımızında artık ıcerde fazla durmayacagı kararına varıldı ...sımdı salı gununu beklıyecegız ve en gec carsamba yada persembe sezeryanla artık yagmurumuzu kucagımıza alacagız daha fazla beklemeyecegızzz ..ıste boylee uzun soluklu bır kosusturmanın ve gunun sonu boyle...