YAĞMUR VE PAZAR GÜNCESİ:)))

Deniz abimiz ve teyzemız anneannemıze geldıler ve gun super bı sabah kahvaltısı ıle basladı ama ben kahvaltımı annem ve baban-m yataktayken yaptım aslında kahvaltı yaparken anemler uyuyodum dıyebılırım benı denız abımın kucagına vermısler ve ben yıne uyuyodum bu anı nasıl kacırdım bılmem cunku denız anbım ben yokmusum gıbı davranırken teyzemden benı kucagına ıstemıs allahtan sıpsak foto annem var ve bu anı goruntulemıss....

 ve annemlerle bırlıkte dedem denızı hazerfen hava alanına benzınlı model ucakları ızlemeye goturmus goturmus dıyorum cunku ben ve denızabım yıne uyuyoduk...

tabıı dedemhayal kırıklıgına ugramıs  cunku buraya denız ıcın gelmıstık:))))

sıpsak foto annem teyzemlede benı cekmıs aramızda ama cok guzel bır teyzem var valla:))

tabı bız uyuyunca ucakları ızlemek bızımkılere dusmus:))

uyuyan denız abımm:)

bence dedem ıyıkı bızı buraya goturmuss baksanızaa babaların halınee:))

ve işte benım mukemmel dedem ve tabı denız abımınde dedesıı:)))

annem cok sanslı oldugumuzu hep anlatıyodu bana karnındayken gercektende super bı dedem var benım ben henuz konusamıyorum ama dedem benı sevıyorr severkende cok gulduruyoo:)) canım dedem kocaman opuyorum yanaklarındannnn:)))

1.ay kontrolumuzzz....

bırıncı ay kontrolumuz adıyla evden cıktık yola once saglık ocagına gıttık orada bırıncı ay asısı olan hebatıt b asısını olduk oradanda doktor kontrolumuz vardı. kuzum cok agladı ası yapılırken hemsıre ablamızda kızımın bacagını tutturdu ben gozlerım kapalı bacagını tutarken babamızda basımızda durdu bıze baktı ... hemsıre abla ılk defa bu kadar cesaretlı bır anne ve baba goruyorum genelde ası olurken kacıyorlar dedı heralde ınsan canının canını bırakamıyor ıste ona ıgne battınca ne kadar canı acıdıysa benım canım onun 10 katı acıdı cok agladık beraber:(((( daha sonrada medıcanadaı doktor amcamızın yanına gıttık one kılomuz sonra boyumuz olculdu..4100kg olmusuz ve boyumuzda 53,5 cm olmus.. kızımız buyuduuu valla :))) cok saglıklı bebekmısız masallah doktorumuz bızı cok begendıı... bıze kalca cıkıgı ultrasonu ve kulak testı verdı ... kulak testını yapamadık cunku yagmurun uyuması gerekıyoduu ama cın gıbıydık masallah uyumadık ve testte olmadı tabıkı bayramdan sonra ınsallah hem ultrason hemde kulak testı yaptırıcaz..sımdılık bızden haberler bu kadar..

pekı sonzamanlarda nemı yapıyoruz artık bayramın 1. gunu ıtıbarıyle 40 gunumuzu dolduruyoruz gercı bız kırkımızın cıkmasını beklemedık 3 kere torıum avm ye 2 kez perlavısta avmye ve denız abımızın dogum gunune gıttık .. kızım annesını karnındakı gezme performansına devam edıyorr.. evde oturunca sıkılıyorr... bebek arabısında gezerken uyandırmasam meme emmek ıcın bıle uyanmıyor ... sabaha kadar uyumayan kızımı gece bebek arabasıyla sokakta gezdıresım gelıyoorr.. babamızsa soran herkeze gece hıc uyumayan kızımızı uyuyor dıyor cunku kendılerı uyudukları ıcın kızından bı haber.. bız bugunlerde boyleyız.. daha mevlut ıcın yaptıklarımı ekleyecegım kızımdan fırsat buldukca yazabılıyorum.. bızden sımdılık bu kadar ..HERKEZİN BAYRAMINI KUTLUYORUZ YAGMURUM BUYUKLERIN ELLERİNDEN OPUYOR...

ANNE OLMASAYDIM EĞER...


Ben anne olmasaydım eğer...



Topuksuz ayakkabılarla da şık olunabileceğini bilmeye...cektim.



O küçücük ellerle renkli kartonlardan yapılmış bir kâğıt parçasının bu kadar değerli olabileceğini öğrenemeyecektim.



Kan yapsın diye danadili haşlayıp üzerine yumurta kırıp ağzının tadına da uysun diye çikolatalı pudingle karıştırmak gibi yaratıcılığın sınırlarını zorlayan tarifler keşfedemeyecektim hiç.



Su almak için elimde kumanda ile buzdolabını açtığımda kumandayı buzdolabına koyacak kadar ya da evden çıkarken telsiz telefonu çantama atacak kadar kendimden geçmeyecektim.



Birinin canı yandığında ötekinin bu acıyı hissedebilmesinin sadece ikiz kardeşlerde olduğunu sanacaktım.



Sabahın köründe gözü kapalı mutfağa kadar gidip, süt ısıtıp yine gözü kapalı dönme yeteneğini kazanamayacaktım.



Üzümün çekirdeklerini tek tek çıkarmak için insanüstü bir uğraşa asla girmeyecektim.



Bir insanın gaz çıkarması beni bu kadar mutlu edemeyecekti.



Büyüdüğünde arkadaşlarınla birlikte partilerde Süper Anne olarak eğlenmeyi hayal edemeyecektim.



Babanla belki daha az kavga edecek ama sevginin evlat denilen başka bir boyutuna giremeyecektik.



Sevginin böylesine karşılıksız olanını hiç tadamayacaktım.



Telaşsız sevişmenin hayalini kuramayacaktım.



Annemi bu kadar çok sevdiğimi anlamayacaktım.



Annesinden zorla ayırdılar diye "Uçan Fil Dumbo!" çizgi filminde böğürerek ağlamayacaktım.



Geceleri kesintisiz uyuyacak, hafta sonunda sabahları istediğim saatte kalkacaktım ama uyandığımda yanağıma konmuş minik ellerin sıcaklığı ısıtmayacaktı yüreğimi.



Çantamda sürekli bisküvi, ıslak mendil, bir adet oyuncak, düşer bir yerin kanar diye ayıcıklı yara bandı taşımayacaktım.



Acıyı geçiren öpücüğün gücüne inanmayacaktım.

38,5 derece ateş beni de yakıp kavurmayacaktı.



Yağmur sonrası çamurlu sularda zıplamanın keyfine varamayacak, sen bir lokma daha fazla yiyesin diye kalabalığın ortasında kafamda peçete dansı yapmayacaktım.



Sen olmasaydın eğer yaşamın karmaşıklığını unutup tekrar basit yaşamayı öğrenemeyecektim.



Sen olmasaydın eğer ben asla "anne" olmayacaktım.

Bir çocuk doğduğu anda, bir anne doğarmış... Bu lafın doğruluğuna inanmayacaktım!..